Վրէժ – Արմէն Ե. Արթինեան
Ըստ լեզուաբաններու և այլ մասնագէտներու՝ գոյութիւն ունի հնդևրո պական լեզուներու ընտանիք մը, որուն մաս կը կազմեն լատինական լեզուները (ինչպէս՝ ֆրան սերէնը, իտալերէնը, սպաներէնը), սլաւական լե զուները (ինչպէս՝ ռուսերէնը և պալ քանեան լեզուները), գերմանական լե զուները (ինչպէս՝ գերմաներէնը և սկանտինաւեան լեզուները), այլև հնդկա կան, իրանական, կելտական, պալթիական լեզուները, նաև հայե րէնը, ալ պաներէնն ու յունարէնը։ Բայց արդեօք եղա՞ծ է երբևիցէ հնդևրո պացի ժո ղովուրդ մը և արդեօք խօսա՞ծ է ան հասարակաց լեզու մը… Արդի լե զուա բանութեան, ինչպէս և հնագիտութեան մեծ մարտահրաւէրներէն մէկն է ճշտել այդ մայր ժողովուրդին ու այդ սկզբնական լեզուին ծննդավայրը՝ եթէ իրապէս անոնք գոյութիւն ունեցած են։
