Երբ ամեն ինչ ունի նույն ազդեցությունը, առանձին իրադարձության ծագման հարցը դառնում է ուշագրավ։ Սակայն այդ ծագումը չպետք է փնտրել որպես բացարձակ սկիզբ։ Ավելի ճիշտ կլինի դիտարկել, որ յուրաքանչյուր իրադարձություն ունի իր ներհատուկ ծագումը, որը կարելի է հայտնաբերել անհատական մտածողության մեջ և դրա համախմբված նախադրյալներում։
Իրադարձության ծագման հարցը կարելի է դիտարկել Արցախի օրինակի միջոցով՝ հարցադրելով, թե ինչ արձագանք է (ըստ Վալտեր Բենյամինի ըմբռնման) առաջացնում Արցախի կորուստը Հայաստանի կառավարության քաղաքականության մեջ։ Այդ նպատակով նկարագրվում են մի շարք հիշողութենական ծեսեր և իրադարձություններ՝ ներկայացված որպես վերափոխման նշաններ այդ փոփոխությունների համատեքստում։ Հիշողության քաղաքականության ներկայիս փոփոխությունը վերլուծվում է համակարգային տեսության շրջանակում՝ դիտարկելով սոցիալական համակարգի հնարավոր ապակայունացման հնարավորությունները։