ՀԻՄԱՐՈՒԹՅԱՆ ՖԵՆՈՄԵՆՆ ԸՍՏ ՀՈՎՀ. ԹՈՒՄԱՆՅԱՆԻ – 2019-3 Սերգեյ Ա. Աղաջանյան Հովհ. Թումանյանն իր հայ լինելը գիտակցող մարդու ողջ կյանքի ուղեկիցն է, բայց ոչ միայն նրա համար, որ գրել է մեծից-փոքր բոլորին վերաբերող թեմաներով: Այլ առաջին հերթին մարդկային իր էությունից գրականություն բերած այն բացառիկ որակների շնորհիվ, որոնց բուժիչ-վերակենդանացնող կարիքն ունի ինքն իրենից ու աշխարհից խռոված, ամենքից և ամեն ինչից դժգոհ հայ մարդը: Թումանյանը կարողացել է նույնիսկ ամենաճղճիմ առօրեականության շուրջ զրուցել տիեզերական բարձունքներին բնորոշ իմաստնությամբ՝ այդպես կյանքն իմաստավորող լույս արարելով անգամ իր տառապանքից:
