Category Archives: ՀԻՇՈՂՈՒԹՅՈՒՆ

ՀՀ ՊԵՏԱԿԱՆ ԽՈՐՀՐԴԱՆԻՇԵՐԻ ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆԻՑ – 2011-4

Հայաստանի դրոշներն ու նրանց էսքիզները

Գոհար Գ. Ավագյան
1990 թ. օգոստոսի 24-ին ընդունված Հայաստանի Հանրապետության օրենքի համաձայն՝ մեր երկրի պետական դրոշը եռագույնն է: Հայտնի է, որ ժամանակին այն Հայաստանի առաջին Հանրապետության պետական դրոշն էր, որի հաղթանական երթը հնարավոր չեղավ կասեցնել անգամ խորհրդային բռնապետության օրոք:

ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԿՈՍԱՆԿԱԽ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐՆ ՈՒ ՄԵԼԻՔՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ ԱՐԵՎՄՏՅԱՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆՈՒՄ ԵՎ ԼԵՌՆԱՅԻՆ ԿԻԼԻԿԻԱՅՈՒՄ (17-րդ դար – 19-րդ դարի 2-րդ կես) – 2011-3

Գեղամ Մ. Բադալյան
Հայոց պետականության կործանմամբ ստեղծված դժնդակ պայմաններում Հայաստանի առավել դժվարամատչելի եւ անառիկ լեռնագավառներում ծվարած իշխանական տները կարողացան երկար ժամանակ պահպանել իրենց անկախությունն ու ինքնավարությունը: Եվ նույնիսկ 16-17-րդ դդ. թուրք-պարսկական երկարատեւ պատերազմների արհավիրքներն ի վիճակի չեղան լիովին արմատախիլ անել Հայոց պետականության բեկորները, որոնցում հայ բնակչությունը շարունակում էր կառավարվել իր տոհմիկ օրենքներով՝ ճանաչելով տեղի կառավարիչների գերակայությունը:

ՄԻՖԱԿԱՆ ԺԱՄԱՆԱԿԸ ՄՈՒՇԵՂ ԳԱԼՇՈՅԱՆԻ ԷՍՍԵՆԵՐՈՒՄ – 2011-2

Դավիթ Վ. Պետրոսյան
Միֆական մտածողությունը Մ. Գալշոյանի ստեղծագործության մեջ առանցքային դեր ունի, ոստի բանակն է նրա առկայությունը ոչ միայն հեղինակի գեղարվեստական, այլեւ հրապարակախոսական գործերում: Իր ակնարկներում, էսսեներում Գալշոյանը, բովանդակային ու թեմատիկ նպատակադրումից ելնելով, հաճախ է տրվում միֆաստեղծման մղումներին, որոնք նրա հրապարակումներից շատերում ի հայտ են բերում միֆական-գեղագիտական կառույցի մի շարք ուշագրավ կողմեր:

ՄՈՍԿՎԱՅԻ ԵՎ ԿԱՐՍԻ ՊԱՅՄԱՆԱԳՐԵՐԻ ՄԻՋԱԶԳԱՅԻՆ-ԻՐԱՎԱԿԱՆ ԳՆԱՀԱՏԱԿԱՆԸ – 2011-2

Ստորագրման 90-ամյակի առիթով

Արմեն Ց. Մարուքյան
Հայ իրավական միտքը վաղուց է արձանագրել այն փաստը, որ 1921 թ. Մոսկվայի  ու Կարսի պայմանագրերը ստորագրվել են միջազգային իրավունքի նորմերի ու սկզբունքների կոպիտ խախտումներով: Հայաստանի անկախության վերականգնումից հետո պայմաններ են ստեղծվել նման գնահատականները ակադեմիական ոլորտից միջազգային քաղաքականոթյան ասպարեզ տեղափոխելու համար:

ՀԱՄԱՐՁԱԿ ԵՎ ՍԿԶԲՈՒՆՔԱՅԻՆ ԳԻՏՆԱԿԱՆԸ – 2010-4

Ակադեմիկոս Մկրտիչ Ներսոսյանի ծննդյան 100-ամյակի առիթով

Ալբերտ Ա. Խառատյան
Հայոց նոր պատմության հիմնահարցերի վերաբերյալ ակադեմիկոս Մ. Ներսիսյանի հարցադրումներն ու մեկնաբանությունները խորհրդահայ պատմագրության համար ունեցել են ուղենշային նշանակություն՝ իրենց նորովի մոտեցումներով, դրանք առաջադրելու եւ լուծելու զարմանալի պարզությամբ, ինչը պատմական ճշմարտության բացահայտման երաշխիքն է:

 

ՃԱՆԱՊԱՐՀԻ ԽՈՐՀՈՒՐԴԸ ՐԱՖՖՈՒ ԱՐՁԱԿՈՒՄ – 2010-4

Մեծ վիպասանի ծննդյան 175-ամյակի առիթով

Վազգեն Հ. Սաֆարյան
Րաֆֆին հայ գրականության համար առանցքային Խորենացի-Աբովյան գաղափրական շարժման շարունակությունն էր, որի միջոցով գրականությունը ստանձնեց ազգի գոյաբանության բաղադրեիչը լինելու առաքելությունը:

 

ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՀԱՐՑԸ 1945 ԹՎԱԿԱՆԻՆ – 2010-3

Երկրորդ աշխարհամարտում ազատասեր ժողովուրդների հաղթանակի 65-ամյակի առիթով

Քրիստինե Ֆ. Մելքոնյան
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին Թուրքիայի կողմից ֆաշիստական Գերմանիայի օգտին հետեւողականորեն իրականցված այսպես կոչված՝ «ակտով չեզուքության» քաղաքականությունը պատերազմի ավարտից հետո հանգեցրեց խորհրդա-թուրքական հարաբերությունների վատթարացմանը, ինչը նպաստավոր պայմաններ ստեղծեց Հայկական հարցի բարձրացման համար: Արդյունքում՝ երկարատեւ լռությունից հետո, 1945 թվականին առաջ քաշվեց Թուրքիայի կողմից բռնազավթված հայկական հողերի հարցը եւ դարձավ մեծ տերությունների քննարկման առարկա:

 

ՍԵՎՐԻ ՊԱՅՄԱՆԱԳՐԻ ԵՒ ՎՈՒՐԴՐՈ ՎԻԼՍՈՆԻ ԻՐԱՎԱՐԱՐ ՎՃՌԻ ՎԱՎԵՐԱԿԱՆՈՒԹՅԱՆ ՀԱՐՑԻ ՇՈՒՐՋ – 2010-3

Սեւրի պայմանագրի ստորագրման 90-ամյակի առիթով

Արմեն Ց. Մարուքյան
90 տարի է անցել այն պահից, երբ 1920թ. օգոստոսի 10-ին ստորագրվեց Սեւրի պայմանագիրը, իսկ նույն թվականի նոյեմբերի 22-ին հրապարակվեց ԱՄՆ-ի նախագահ Վուրդրո Վիլսոնի՝ հայ-թուրքական սահմանը հստակեցնող իրավարար վճիռը: Իրենց ընդունման պահից այս երկու փաստաթղթերը կարեւոր նշանակություն ունեին Հայկական հարցի արդարացի լուծման համար, եւ ցեղասպանությունը վերապրած հայ ժողովուրդը մեծ հույսեր էր կապում նրանց հետ՝ ակնկալելով պատմական արդարության վերականգնում եւ իր կրած տառապանքների ու կորուստների փոխհատուցում:

 

ԱՐԵՎՄՏԱՀԱՅ ԼՐԱԳՐՈՒԹՅԱՆ ԴՐՈՇԱԿԱԿԻՐԸ – 2009-2

Կ. Պոլսի «Ազատամարտ» օրաթերթի 100-ամյակի առիթով

Մարիամ Վ. Հովսեփյան
«Ազատամարտը» 20-րդ դարի սկզբներին բուռն վերելք ապրող հայկական մշակույթի ամուր հիմքերի վրա ձեւավորված այն օրաթերթն էր, որն իր շուրջը համախմբեց արեւմտահայ, մասամբ նաեւ՝ արեւելահայ մտավորականության ընտրանուն:

 

ՄԵԾԵՐԻ ՀԱՆԴԻՊՈՒՄՆԵՐԸ, Հովհաննես Թումանյան և Կոմիտաս – 2009-1

Սուսաննա Գ. Հովհաննիսյան
Նոր ժամանակների հայ մշակույթի երկու խորհրդանիշերը դարձած մեծագույն արվեստագետների՝ Հովհաննես Թումանյանի ու Կոմիտասի տարեկից եւ բախտակից ընկերներ դառնալու փաստը արտացոլում էր 20-րդ դարում հայությանը բաժին ընկած ցավի ու տառապանքների մեծ խորհուրդը, որը նրանք խորապես ընկալեցին իրենց ողջ գիտակցական կյանքում եւ հանճարեղորեն արտացոլեցին սեփական ստեղծագործություններում: