Category Archives: ՄՇԱԿՈՒՅԹ

ՏԵՔՍՏԻ ՏԱՐԱԾՈՒԹՅՈՒՆԸ – 2016-2

Սլավի-Ավիկ Մ. Հարությունյան
Հոդվածի առաջին մասում «Տեքստի տարածությունը» հարցադրման շրջա նակում անդրադարձանք տեքստի և ներքին համատեքստի հարաբերության տեսակնե րին՝ հորիզոնական և ուղղահայաց, այսինքն՝ թե ինչպես տեքստի ներքին համատեքստերը կարող են փոխել նրա ներքին իմաստը: Հոդվածի երկրորդ մասում կանդրադառնանք տեքստի և արտաքին համատեքստի հարաբերության խնդրի ուսումն ասիրմանը: Եթե համեմատենք «տեքստը տեքստում» և տեքստ հասկացությունները, կտեսնենք, որ վերջինս այդ հարաբերություններում հանդես է գալիս որպես համատեքստ (կոնտեքստ): Նրանց փոխկապակցվածությունը մասամբ` նման, մասամբ տարբեր է տեքստի ու ամբողջական ստեղծագործության շրջանակներից դուրս գտնվող նրա շրջակա արտաքին համա տեքստի միջև եղած կապի բնույթից:

ՌՈՒՄԻՆԱՀԱՅ ՍՐԲԱՆԿԱՐԻՉ ՀԱՅԿ ՍԱՐԿԱՎԱԳ ԱԶԱՐՅԱՆԻ ԱՐՎԵՍՏԸ – 2015-4

Լուսինե Վ. Սարգսյան
Ներկա աշխատանքը նպատակ ունի քննելու սրբանկարիչ Հայկ սարկավագ Ազարյանի1 վերջին տարիների առանձին ստեղծա գործությունները հայ և համաշխարհային գեղանկարչության լույսի ներքո, ինչը թույլ կտա հասկանալ ժամանակակից սրբանկարչության զարգացման միտումները հայ իրականության մեջ:

ԺԱՆՐԻ ԽՆԴԻՐԸ ԱՐՎԵՍՏՈՒՄ – 2015-3

Սլավի-Ավիկ Հարությունյան
Կինոյում ժանրերի խնդրի նկատմամբ հետաքրքրությունը պատմական տարբեր շրջաններում մերթ աճում է, մերթ նվազում: Նատուրալիզմի տիրապետության շրջանում, օրինակ, այդ խնդիրը գրեթե անհետացել էր: Նկա տենք, որ մետամակարդակում՝ ոչ թե կինոյի, այլ կինոգիտու թյան քննու թյան մակարդակում, երևում է մշակութաբանական գործոննե րի ազդեցությունը կինոգիտության վրա, և դրանով իսկ ժանրերի քննու թյան հար ցը դառնում է մշակութաբանական խնդիր: 

ԵՐՎԱՆԴ ՔՈՉԱՐ. ՀԱՄԱԿ ԽՈՆԱՐՀՈՒՄ – 2015-1

Ռուբեն Ս. Անգալադյան
Նրա ոչ խոշոր մարմինը ֆրանսիական մայրաքաղաքի անցորդների խտության մեջ լարված է, ինչպես թռչնի թևը: Աչքերը լի են թախծով ու հեգնանքով: Նա նայում է գարնանային երկնքին մեծագույն ուշադրությամբ. ասես այդ ճերմակավուն կապույտից ինչ-որ հրաշքի է սպասում: Հանդարտ նստում է նստարանին և սկսում ուսումնասիրել մարդկանց դեմքերը: Նկարիչը նայում է շուրջը: Մայթի կենտրոնում կանգնած է երիտասարդ մի կին և անհոգ ծիծաղում է: Նա ցնցվում է: Ի՞նչ անհոգություն կարող է լինել այս աշխարհում, որտեղ ամեն բան հաշվարկված է ու ստուգված: Որտեղ ամեն բան կործանվում է

ԺԱՆՐԻ ՀԵՏԱԶՈՏՈՒԹՅԱՆ ՄՇԱԿՈՒԹԱԲԱՆԱԿԱՆ ՀԱՅԵՑԱԿԵՏԸ – 2014-4

Ըստ Մ. Բախտինի և Յու. Տինյանովի ուսումնասիրությունների

Սլավի Ավիկ Մ. Հարությունյան
20-րդ դարում, ռուսաան գիտության ընդերքում ժանրի վերաբերյալ առաջ եկավ ավելի քան խորը պատկերացում, Մ.Մ.Բախխտինի և Յու.Ն. Տինյանովի աշխատանքները 20րդ դարի գրականագիտության նոր որակ էին՝ հագեցած բազմազան գաղափարներով, կառուցված մեթոդաբանական այլ հիմքո վրա և, անկասկած, ավելի համապատասխան խնդրի բարդությամբ:

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԵՎ ՎՐԱՍՏԱՆԻ ԵՐԿՄՈՒՅԹ ԳՄԲԵԹԱՎՈՐ ԵԿԵՂԵՑԻՆԵՐԻ ՏԻՊԻ ԾԱԳՈՒՄՆԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ – 2014-3

Ալեքսանդր Ս. Ջալալյան
Անաստաս Ակոռեցի կաթողիկոսի կողմից Մեծ Հայքի Այրարատ աշ խարհի Մասեացոտն գավառում գտնվող իր հայրենի Ակոռի գյուղում 661-667 թթ. կառուցված զույգ ազատ կանգնած մույթերով գմբեթավոր եկե ղեցին 7-րդ դարի հայ ճարտարապետության ուշագրավ նվաճումներից մեկն է, որի հատակագծային հորինվածքը հիմք է դարձել 12-13-րդ դարերում Հյուսիսային Հայաստանում ու Վրաստանում հիմնված մի շարք քաղկեդոնական եկեղեցիների համար։

969-1092 ԹԹ. ԹՈՂԱՐԿՎԱԾ ԲՅՈՒԶԱՆԴԱԿԱՆ ԱՆԱՆՈՒՆ ՖՈԼԻՍՆԵՐԸ ԵՒ ԴՐԱՆՑ ՇՐՋԱՆԱՌՈՒԹՅՈՒՆԸ ՀԱՅԱՍՏԱՆՈՒՄ – 2014-2

Հասմիկ Ս. Հովհաննիսյան
Բյուզանդական դրամական համակարգում առանձնանում է պղնձե դրամների՝ ֆոլիսների բացառիկ մի շարք, որը թողարկվել է 969-1092 թթ. ընկած ժամանակահատվածում եւ մասնագիտական գրականության մեջ հայտնի է անանուն ֆոլիսներ անվամբ:

ԲՐՈՆԶԵ ԳՈՏԻՆԵՐԻ ՀՆԱԳՈՒՅՆ ԶԱՐԴԱՆԱԽՇԵՐԸ – 2014-1

Ըստ Լոռու և Սևանի ավազանի գտածոների

Մերի Ս. Քեշիշյան
Կիրառական արվեստի պատմահնագիտական, արվեստաբանական և իմաստաբանական վերլուծության համար կարևոր նշանակություն ունեն ուշ բրոնզի (մ.թ.ա. XV-XI դդ.) և վաղ երկաթի (մ.թ.ա. X-VII դդ.) դարաշրջանների մետաղագործական արվեստի առար կանե րի, առանձնապես բրոնզե գոտիների գեղարվեստական հարուստ պատկերազարդում նե րը: Նրանցում են նյութականացվել այդ հեռավոր ժամանակներում և ավելի վաղ ապրած մարդկանց հոգևոր ընկալումն երն ու պատկերացումները:

ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ՄԿՐՏՉԻ ԱՋՈՎ ԽԱՉ-ՄԱՍՈՒՆՔԱՐԱՆ – 2013-4

Աստղիկ Ա. Բաբաջանյան
Քրիստոնեական մասունքների, մասնավորապես մասնատուփերի գիտական ուսումնա սիրությամբ զբաղվել են ոչ միայն աստվածաբան ները, այլև արվեստաբանները, գրականագետները, պատմաբանները (Ա.Գրաբար, Պ.Բրաուն, Պ.Գիրի, Մ.Գոթիե, Հ.Բելթինգ և ուրիշներ):