ՀԱՅ ՍՊԱՆԵՐԸ ՌՅԱԶԱՆԻ ՀԱՄԱԿԵՆՏՐՈՆԱՑՄԱՆ ՃԱՄԲԱՐՈՒՄ 1920-1923 ԹԹ. – 2016-2 Ավագ Ա. Հարությունյան Հայաստանի առաջին Հանրապետության խորհրդայնացումից հետո բոլշևիկյան իշխանություններն իրականացրին հայ սպաների զանգվածային և համատարած ձերբակալություններ՝ ընդհուպ բանակի գեներալական կազմը և ապա՝ նրանց աքսորեցին Ռյազանի համակենտրոնացման ճամբար:
ՄԱՐ-Ի ՆՈՐԱՀԱՅՏ ՀՈՒՇԵՐԸ – 2016-2 Ռուբեն Հ. Գասպարյան, Ռուբեն Օ. Սահակյան 1899 թ. հունիսի 20-ին Այնթապում թուրքական ոստիկանության կող մից ձերբակալված և Մարաշի բանտ տեղափոխված Մար-ի հուշերի չոր րորդ մասը նրա դատավարության և թուրքական բանտում անցկաց րած տարիների նկարագրությունն է։
ՈՒԻՔԻԼԻՔՍԵԱՆ ԲԱՑԱՅԱՅՏՈՒՄՆԵՐ – 2016-2 Խաչիկ Ս. Տէր-Ղուկասեան, Կիրոյ Ա. Մանոեան Աւստրալիացի լրագրող և համացանցային ակտիւիստ Ճուլիըն Աս սանժ (Julian Assange) 2006-ին հրապարակեց ՈւիքիԼիքս (WikiԼeaks) կայքէջը՝ նպատակ ունենա լով բացահայտել պետութիւններու գաղտնի փաստաթուղթերը: Կայքէջը գործելու սկսաւ յաջորդ երկու տարիներուն https://wikileaks.org հասցէով և արձանագրուած որպէս The Sunshine Press-ի սեփականութիւն: Ըստ իր հիմնադրին, որ դեկտեմբեր 7, 2010-ին Շուէտի մէջ ամբաստանուեցաւ բռնաբարումի յան ցա գործութեամբ և մին չև օրս ապաստանած է Լոնտոնի Էքուատորի դեսպանատան մէջ որպէս քաղաքական հալածեալ, ՈւիքիԼիքսը հրապարակած է շատ աւելի կառավարական գաղտնի փաստաթուղթեր, քան այն, ինչ տպագրուած է ամբողջ միջազ գային մա մուլին մէջ:
ՄՇԱԿՈՒՅԹ ԵՎ ՄԵՐՁԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆ – 2016-2 Մարիամ Մ. Կարապետյան Հայկական մշակույթի մասին հայաստանյան հասարակության զանգ վածային պատկերացումը մի շարք հակասություններից է բաղկացած: Մի կողմից՝ մշա կութային լրագրությունն ընկալվում է որպես «մարզվելու» հարմար ու անվնաս վայր՝ լուրջ ու պատասխանատու ոլորտներ լուսաբանելուց առաջ, և մշակութային նորությունները բոլոր լրատվական թո ղար կումներում լուրերի բուրգի ամենա ստորին աստիճանին են, մյուս կողմից՝ հայոց դարավոր մշակույթն ընկալվում է որպես ազգային միակ անվիճելի հարստություն:
ՏԵՔՍՏԻ ՏԱՐԱԾՈՒԹՅՈՒՆԸ – 2016-2 Սլավի-Ավիկ Մ. Հարությունյան Հոդվածի առաջին մասում «Տեքստի տարածությունը» հարցադրման շրջա նակում անդրադարձանք տեքստի և ներքին համատեքստի հարաբերության տեսակնե րին՝ հորիզոնական և ուղղահայաց, այսինքն՝ թե ինչպես տեքստի ներքին համատեքստերը կարող են փոխել նրա ներքին իմաստը: Հոդվածի երկրորդ մասում կանդրադառնանք տեքստի և արտաքին համատեքստի հարաբերության խնդրի ուսումն ասիրմանը: Եթե համեմատենք «տեքստը տեքստում» և տեքստ հասկացությունները, կտեսնենք, որ վերջինս այդ հարաբերություններում հանդես է գալիս որպես համատեքստ (կոնտեքստ): Նրանց փոխկապակցվածությունը մասամբ` նման, մասամբ տարբեր է տեքստի ու ամբողջական ստեղծագործության շրջանակներից դուրս գտնվող նրա շրջակա արտաքին համա տեքստի միջև եղած կապի բնույթից:
ԳՐԻՉ ՂՈՒՆԿԻԱՆՈՍ ԱՇՏԱՐԱԿԵՑՈՒ ՏԱՊԱՆԱԳԻՐԸ ԵՎ ՄԱՏԵՆԱԳՐԱԿԱՆ ՎԱՍՏԱԿԸ – 2016-2 Արսեն Է. Հարությունյան Հայ ժողովրդի պատմության ուսումնասիրման տեսանկյունից անփոխարինելի սկզբնաղբյուրներ են մեզ հասած ձեռագիր մատյանները, որոնց զգալի մասը պահվում է Մ. Մաշտոցի անվան Մատենադարանում:
ՀՐԱՆՏ ՄԱԹԵՎՈՍՅԱՆԻ ԵՎ ՎԱՍԻԼԻ ՇՈՒԿՇԻՆԻ ԱՐՁԱԿԸ – 2016-2 Ուլյանա Ա. Կոստանյան 1960-ական թվականների վերջն ու 1970-ականները խորհրդային գյուղական արձակի համար մի կողմից՝ նոր նվաճումների, այսպես կոչված՝ քաղաքացիության ամրագրման, մյուս կողմից՝ նաև յուրօրինակ փոր ձության տարիներ էին:
ՔԱՂԱՔԱԿՐԹԱԿԱՆ ՄԻՋԱՎԱՅՐ ԵՎ ԳԵՂԱՐՎԵՍՏԱԿԱՆ ՊԱՏՈՒՄ – 2016-2 Դավիթ Վ.Պետրոսյան Քաղաքակրթությունների պատմության փորձը հուշում է՝ ժամանակի և տարածության նոր մարտահրավերները փոխում են նախորդ քաղաքակրթության դիմագիծը, և վերջինս այլանալով շարունակում է գոյատևել նոր պայմաններում: Այսպես՝ բանական մարդը դառնում է քաղաքա կրթական միջավայրերի հեղինակ և կրում է դրանք նաև իր ներսում:
ԾԱՂՐԱԾՈՒԻ ՄԵՏԱՄՈՐՖՈԶԸ ՀՐԱՆՏ ՄԱԹԵՎՈՍՅԱՆԻ ԱՐՁԱԿՈՒՄ – 2016-2 Ալա Ա. Խառատյան Պատմության՝ վաղ անցյալի կամ ամեն պահի անցյալ դարձող ներկայի հետ պատմա-մշակութաբանական դիսկուրսը գրականության առաջատար հոգածության խնդիր է ժամանակների ու քաղաքակրթական-սոցիալական համակարգերի հոլովույթում: Գրականության տարբեր մակարդակներում զանազան ձևափոխումների ենթարկվելով՝ այն գտնում է կեր պա վորման յուր օրինակ արտահայտություններ: Հրանտ Մաթևոսյանի գրողական տեքստերում և դրանց առանձին աստիճաններում պատմամշակութային դիսկուրսը տարվում է մեկ անփո փոխ հիմքով, սակայն բազում այլացումներով:
ՀՐԱՆՏ ՄԱԹԵՎՈՍՅԱՆԻ ՊԱՏՄԱՓԻԼԻՍՈՓԱՅՈՒԹՅՈՒՆԸ – 2016-2 Վազգեն Հ. Սաֆարյան Հրանտ Մաթևոսյանի ստեղծագործությանն անդրադարձած գրեթե բոլոր հեղինակներն իրենց արծարծած այլևայլ հարցերի ու եզրահան գումների մեջ նկատել են նրա քրոնոտոպային համադրականությունը՝ այն, որ մի աննկատ Ծմակուտում ապրող նույնքան աննկատ ու հասարակ մարդ կանց մեջ գրողը խտացրել է բոլոր ժամանակների ու տարածությունների մարդկային ընդհանրական որակները, որ այսօրվա հառաչանքի ու ժպիտի արմատներն անցյալներում են հողավորվել, և մարդն է ժամանակատարածական ընդգրկման կենտրոնը:
