Category Archives: ԳՐԱԽՈՍՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ

Ռուբինա Փիրումյան (Լոս Անջելես)
Գրասեղանիս վրայ դարսուած եւ ընթերցմանս սպասող գրքերի դէզից դուրս քաշեցի Տիգրան Մ. Խալիկեանի «Armenian Organization and Ideology under Ottoman Rule, 1908-1914» (Հայ կազմակերպութիւն եւ գաղափարախօսութիւն օսմանեան տիրապետության ներքոյ, 1908-1914) անգլերեն աշխատութիւնը՝ հենց սկզբից նպատակ ունենալով թէ՛ կարդալ եւ թէ նիւթ պատրաստել՝ հայերէնախօս ընթերցողին:

Մարգարիտ Աճեմյան-Ահներթ, ԴՌԱՆ ԹԱԿՈՑԸ: Ճամփորդություն Հայոց ցեղասպանության խավարի միջով

Լեւոն Ե. Լաճիկյան
Անցած տարեվերջին Հայ օգնության ֆոնդի (ՀՕՖ) հովանավորությամբ Երեւանում լույս տեսավ Մարգարիտ Աճեմյան-Ահներթի «Դռան թակոցը» գրքի հայերեն թարգմանությունը (թարգմանիչ՝ Մարինե Բազաեւա)

Դավիթ Վ. Պետրոսյան
Խ. Աբովյանի անվան պետական մանկավարժական համալսարանի «Սփյուռք» գիտաուսումնական կենտրոնի հրավիրծա երկօրյա միջազգային գիտաժողովի (14-15 հոկտեմբեր, 2008) նյութերի այս ժողովածուն ներառում է Հայաստանի եւ Սփյուռքի սարոյանագետների հոդվածները, որոնք, լրացնելով միմիայնց, լուսաբանում են մեծ գրողի կյանքի ու ստեղծագործության տարբեր կողմերը:

Թամար Լ. Հայրապետյան
Հեքիաթն ամենատարավծված ժանրն է աշխարհի ժողովուրդների բանահյուսական ավանդության մեջ: Սկզբնավորվելով դարերի խորքից՝ հեքիաթը պատմվել, լրացվել, հղկվել, սերնդեսերունդ փոխանցվել է մինչեւ մեր օրերը՝ ներառելով հնագույն պատմահասարակական հարաբերությունների, առասպելների, հավատալիքների ու սովորթյունների վերապրուկներ:

Սեդա Ք. Գասպարյան, Լուիզա Ա. Գասպարյան
Լեզուների բազմազանության գիտակցված ընկալումը մարդուն հնարավորություն է ընձեռում հասկանալ եւ գնահատել օտար լեզվամտածողության ու մշակույթի յուրահատկությունները, եւ այստեղ է, որ անգնահատելի է դառնում թարգմանության դերը:

Ժան-Փիէր Մահէ (Փարիզ)
«Արեւտմահայ գրական լեզուի ուսումնական ձեռնարկ»ը, որը յղուած է արեւելահայ ուսանողներին, ուշագրաւ է իր սեղմութեամբ, յստակութեամբ եւ քերականական բառապաշարի ճշգրտութեամբ:

172 էջի մէջ յաջողուել է ներկայացնել հնչիւնաբանութեան, բառապաշարային եւ թեքումնային կազմախօսութեան, ուղղագրութեան եւ կէտադրութեան գլխաւոր գիծերը:

Մուրադ Մ. Հասրաթյան
Միջնադարյան հայ մշակույթի ստեղծած մեմորիալ կոողի այս ինքնատիպ ձեւը եզակի երեւույթ է ողջ քրիստոնյա աշխարհում: Պատահական չէ, որ Արեւմուտքում տարբեր լեզուներով հրատարակվող արվեստաբանական գրականությունում այն չի թարգմանվում, այլ ուղղակի լատիներն տառադարձությամբ գրվում է «խաչքար»՝ դրանով իսկ հաստատելով, որ խոսքը գնում է զուտ հայկական երեւույթի մասին:

Գևորգ Ս. Ստեփանյան, Արտակ Մաղալյան
ՀՀ ԳԱԱ Պատմության ինստիտուտի գիտաշխատող Արտակ Մաղալյանի այս մենագրությունը աշրադրվել է մեծաթիվ ձեռագրերի, նորահայտ արխիվային վավերագրերի, XVII-XVIII դդ. հայ հեղինակների եւ նախախորհրդային ու խորհրդային շրջանի պատմաբանների աշխատությունների հիման վրա: