Category Archives: ԳԻՏԱԳՈՐԾՆԱԿԱՆ

Վարդան Ա. Գալստյան
Էթնիկ ինքնագիտակցություն ընդունված է անվանել այն երևույթը, երբ որոշակի էթնոսը, այսինքն՝ «մենք» և «նրանք» տարբերակումը դնող մարդկանց մշակութային հանրույթը, գիտակցում է իր ընդհանրությունը և իրեն առանձնացնում է այլ հանրույթներից:

Լյուդվիգ Գ. Վարդանյան
Անհատների և սոցիալական խմբերի ընդգրկումը քաղաքականության մեջ պայմանավորված է սոցիալական կարևորության տեսանկյունից ձևավոր ված շահերի իրացման ձգտումով: Դրանց իրացման փորձերը տեղի են ունենում ոչ ուղղակի կերպով, այլ միջնորդավորված են նորմերով ու արժեքներով, որոնցով քաղաքականության սուբյեկտները պայմա նա վորում են իրենց հարաբերությունները քաղաքական ինստիտուտների, քաղաքական վերնախավի (էլիտայի) և առհասարակ՝ իշխանության հետ:

Սյուզաննա Ս. Բարսեղյան
Որպես ավանդական Սփյուռք՝ տարաշխարհիկ հայությունն ունի էթնոսի կյանքն օտար միջավայրում կարգավորելու և էթնիկ ու մշակութային ինքնությունը պահպանելու ավանդական համայնքային ինստիտուտներ՝ եկեղեցի, դպրոց, կուսակցական, բարեսիրական, մշակութային և այլ կազմակերպություններ:

Մարիամ Մ. Կարապետյան
Հայկական մշակույթի մասին հայաստանյան հասարակության զանգ վածային պատկերացումը մի շարք հակասություններից է բաղկացած: Մի կողմից՝ մշա կութային լրագրությունն ընկալվում է որպես «մարզվելու» հարմար ու անվնաս վայր՝ լուրջ ու պատասխանատու ոլորտներ լուսաբանելուց առաջ, և մշակութային նորությունները բոլոր լրատվական թո ղար կումներում լուրերի բուրգի ամենա ստորին աստիճանին են, մյուս կողմից՝ հայոց դարավոր մշակույթն ընկալվում է որպես ազգային միակ անվիճելի հարստություն:

Գրետա Յ. Նիկողոսյան
1868 թ. Էջմիածնում Ամենայն հայոց կաթողիկոս Գևորգ Դ Կոստանդնուպոլսեցու նախաձեռնությամբ սկսեց հրատարակվել «Արարատ» ամսագիրը, որը Կովկասում լույս տեսնող կրոնագիտական, եկեղեցագիտա կան, հայագիտական, բանասիրական առաջին ամսագրերից էր և մեծապես նպաստեց գիտության այդ ճյուղերի զարգացմանը, ինչպես նաև իր նշանակալից դերն ունեցավ հայ ժողովրդի եկեղեցական և հասարակական կյանքում։

Յարութիւն Լ. Քիւրքճեան
Հայ մամուլի մէջ հազուադէպօրէն կը հանդիպինք Parenthèses հրատա րակչատան մասին յղումներու. նուազ ևս՝ տեղեկութիւններու:
Հարաւային Ֆրանսա՝ Մարսէյլ քաղաքի ծոցին ծնունդ առած այս հրա տարակչատունը ուղիղ գիծով չի կապուիր տեղի հայ համայնքի անցեալին ու մշակութային աւանդութիւններուն:

Դոկտ. Ժիրայր Ա. Քոչարեան
Գերմանական լրատուական միջոցների, մշակութային, գիտական և մարդու իրաւունքների բազմաթիւ կազմակերպութիւնների արձա գան քը ցեղասպանութեան 100-րդ տարելիցին գերազանցեց Գերմա նիայում ապ րող հայերի սպասելիքները։

Վալերի Ա. Միրզոյա
Սիմոն Զավարյանը (1865–1913) ՀՅ Դաշնակության հիմնա դիրներից է. գյուղատնտես, մանկավարժ, հրա պա րակա խոս, ե ռանդուն քաղաքական գործիչ: Նրա տեսական ժառանգության մեջ մեզ համար ուշագրավ և ար դիական են հանրային կյանքի սոցիալ-փիլիսո փա յական լայն դի տար կումն երը, մասնա վորապես՝ ժողովրդավարու թյան էու թյան և դրսևորումների հանգա մանալից պարզաբանումը, պետա կան կառավարման համակարգի ա պա կենտրոնացման հիմն ա վո րումները, տեղական ինքնակառավարման սո ցիալական նշա նա կու թյան շեշտա դրումը, հանրային կառավարման մեջ կուսակ ցու թյունների դերակատար ման վերլուծությունը:

Հայկական մեդիատեքստերի օրինակով

Դավիթ Վ. Պետրոսյան
Լրագրող-հասցեատեր փոխառնչությունների հանդիպավայրը մեդիատեքստն է: Իր դրսևորման տարբեր ձևերով հանդերձ (լրագրային տեքստ, հեռուստա և ռադիոտեքստ, գովազդային տեքստ, համացանցային տեքստ և այլն), այն բնորոշվում է հիմնարար մի առանձնահատկությամբ, որ միանշանակորեն հաստատում են մերօրյա տեսաբանները. խոսքը մեդիատեքստերի երկխոսային բնույթի մասին է:

Տիգրան Ռ. Եփրեմյան
Հոլանդացի ականավոր մտածող և դիվանագետ Հուգո Գրոթիուսը (1583-1645 թթ.) արդարացիորեն համարվում է արդի միջազգային իրավունքի և հարաբերությունների համակարգի գլխավոր ճարտարապետը: 17-րդ դարի կեսերին, երբ Եվրոպայի հիմնական քաղաքական միավորներ ճանաչվեցին պետությունները, Գրոթիուսը առաջարկեց միջազգային իրավունքի նոր նախագիծ, որն արտացոլում էր այդ նոր իրողոթյունը: